ارزیابی خواص ساختاری و رفتار سلولی داربست الکتروریسی شده آلیاژی پلی(هیدروکسی بوتیرات)/کیتوسان به منظور کاربرد در مهندسی بافت غضروف
Authors
abstract
مقدمه: دستیابی به داربستی با خواص مطلوب، یکی از چالش های پیش روی مهندسی بافت می باشد. پلی هیدروکسی بوتیرات (phb یا polyhydroxybutyrate) پلیمری است که به دلیل داشتن خواصی مناسب نظیر زیست سازگاری خوب و استحکام مکانیکی بالا در مقایسه با سایر پلیمرها، به تازگی مورد توجه محققین قرار گرفته است. البته، خواصی نظیر آب دوستی کم و تردی آن باعث می شود تا به صورت خالص برای ساخت داربست مهندسی بافت غضروف مناسب نباشد. از جمله راه کارهای حل این مشکل، آلیاژسازی آن با سایر پلیمرهاست. هدف از انجام این پژوهش، تهیه ی داربست های الکتروریسی شده آلیاژی پلی هیدروکسی بوتیرات/کیتوسان و بررسی خواص ساختاری و رفتار سلولی آن ها بود. روش ها: ابتدا محلول های پلیمری phb با استفاده از حلال تری فلورواستیک اسید (tfa یا trifluroacetic acid) تهیه و الکتروریسی شد. پس از بهینه سازی پارامترها، جهت بهبود خاصیت آب دوستی و استحکام مکانیکی، کیتوسان با درصدهای مختلف به محلول پلیمری اضافه و الکتروریسی شد. به منظور ارزیابی داربست ها، از تصویربرداری میکروسکوپ الکترونی (sem یا scanning electron microscope)، آزمون استحکام کششی، آنالیز طیف سنجی با پرتو مادون قرمز به روش تبدیل فوریه (ft-ir یا fourier transform infrared)، تعیین زاویه ی تماس، و تخلخل سنجی استفاده شد. سپس با توجه به نتایج، داربست های حاوی 15 و 20 درصد کیتوسان به عنوان داربست های بهینه انتخاب شد و تحت آزمون های سلولی با استفاده از سلول های کندروسیت خرگوش قرار گرفت. یافته ها: تصاویر میکروسکوپ الکترونی نشان داد که بهترین داربست، از نظر یک نواختی قطر الیاف، با استفاده از محلول phb با غلظت 9 درصد وزنی و با ولتاژ 21 کیلوولت و در فاصله ی 15 سانتی متری به دست می آید؛ داربست های حاوی 10، 15 و 20 درصد کیتوسان الیاف یکنواخت تری نسبت به داربست 5 درصد داشتند. با توجه به نتایج سایر آزمون ها مشخص شد که نمونه های حاوی 15 و 20 درصد کیتوسان، از خواصی بهینه برخوردارند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی نشان دهنده ی چسبندگی مناسب سلول های کندروسیت بر روی این داربست ها بود. نتیجه گیری: با افزودن کیتوسان به phb می توان خواص مکانیکی و بیولوژیک و آب دوستی داربست های phb را بهبود بخشید.
similar resources
ساخت داربست نانوفیبر هیبریدی PCL/PLGA با قابلیت رهایش کنترلشده انسولین به منظور کاربرد آن در مهندسی بافت غضروف
Introduction: Poly lactic co- glycolic acid (PLGA) and poly caprolacton (PCL) are highly applicable polymers in the field of drug delivery and tissue engineering scaffolds. Therefore, this study aimed to design an insulin-loaded PCL/PLGA hybrid nanofiber scaffold in order to be applied in attachment and growth of chondrocytes. Moreover, it can provide a vehicle for the controlled release of a...
full textساخت داربست نانوفیبر هیبریدی pcl/plga با قابلیت رهایش کنترل شده انسولین به منظور کاربرد آن در مهندسی بافت غضروف
مقدمه: پلی لاکتیک کوگلایکولیک اسید (plga) و پلی کاپرولاکتون (pcl) از پلیمرهایی می باشند که در زمینه رهایش دارو و ساخت داربست های مهندسی بافت مورد توجه قرار گرفته اند. هدف از این مطالعه ساخت داربست نانوفیبر هیبریدی pcl/plga است که بتواند علاوه بر ایجاد بستری مناسب برای اتصال و رشد سلول ها به عنوان حاملی برای رهایش کنترل شده انسولین در دوره زمانی معین عمل کند. روش بررسی: سلول های کندروسیت از بافت...
full textارزیابی ساختاری و مکانیکی داربست گرادیانی پلی کاپرولاکتون بهمنظور کاربرد در مهندسی بافت استخوان
In gradient scaffolds, changes in porosity, pore size or chemical composition occur gradually. Recently, different methods have been applied to create gradient in the scaffolds, but they have some disadvantages such as high cost and control. The main purpose of this research was to fabricate porous gradient scaffolds by a novel, functional, simple, and low-cost method. Two homogenous scaffolds...
full textساخت و مشخصهیابی خواص داربست کامپوزیتی ژلاتین- فلوئورهیدروکسی آپاتیت به منظور کاربرد در مهندسی بافت استخوان و بررسی نحوه اتصال سلولی
مقدمه: آسیب های استخوانی یکی از چالش های علم پزشکی محسوب می شوند که هر ساله هزینه زیادی را در دنیا برای درمان به خود اختصاص دادهاند. فلوئورهیدروکسی آپاتیت در ارتقاء یکپارچه سازی استخوان و ایمپلنت های دندانی، افزایش تراکم استخوان و میزان کلسیم و تسریع بهبودی شکستگی های استخوانی نقش موثری را ایفا میکنند. مواد و روش ها: در ...
full textارزیابی خواص فیزیکی داربست کامپوزیت نانوکریستال هیدروکسیآپاتیت/ پلیهیدروکسیبوتیرات برای کاربرد در مهندسی بافت استخوان
full text
کاربرد داربست آلژینات در مهندسی بافت عصبی
مقدمه: آلژینات یک ماده طبیعی به دست آمده از جلبک دریایی قهوهای است. داربست آلژینات بهعنوان یک بیومتریال کاربردهای متعددی در مهندسی بافت دارد. این ماده دارای خواص مطلوبی مانند زیست سازگاری و تشکیل داربست بسیار متخلخل و تهیه کردن چارچوب مکانیکی برای سلولها است. همچنین هیدروژل آلژینات بهعنوان یک وسیله قابل تزریق برای کشت سلول یا انتقال دارو استفاده شده است. داربست آلژینات میتواند حفرههای موج...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
مجله دانشکده پزشکی اصفهانجلد ۳۳، شماره ۳۴۹، صفحات ۱۴۴۱-۱۴۵۸
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023